Pociąg pełen wspomnień

Źródło okładki: KLIK

Dziś nie recenzja, ale też pewien (chociaż króciutki) tekst o książce. Chciałabym Was zabrać do pociągu. Ale nie do zwykłego, gdyż będzie to pociąg do mych wspomnień. No, może raczej do jednego dnia, którego niestety daty nie pamiętam. Ale wydaje mi się, że była to niedziela.

Zupełnie niepozornie zaczęła się moja przygoda z "Angielskimi różyczkami". Miałam chyba sześć, może siedem lat i dużo nie czytałam. Ale znalazło się miejsce dla powieści Madonny. Krótkiej, lekkiej i dla dzieci, ale z morałem. Pamiętam go do dzisiaj. A morał był taki, że nie należy ocenić ludzi po wyglądzie i pozorach.

Oczywiście nie pamiętam imion głównych bohaterek, bo długo do tej książki nie zaglądałam, lecz sentyment pozostał. A mi w tym tekście który macie okazję czytać, chodziło o ukazanie wspomnień. Wspomnień, które czasami wydają się bliskie, a czasami tak dalekie, jakby to wszystko mi się tylko przyśniło. Myślę, że kiedyś jeszcze wrócę do "Angielskich różyczek", ponieważ mam je na własność. A pociąg pełen wspomnień zaprowadzi mnie tam, gdzie kiedyś byłam, wystarczy, że zapragnę do niego wsiąść...

~~~

 

Zdaję sobie sprawę, że wyżej zamieszczony tekst jest bardzo krótki, ale tak wyszło, po prostu. Ale w poniedziałek powinna pojawić się recenzja "Wybranych", których jeszcze czytam. Gdybym miała więcej czasu, to ta książka byłaby już dawno przeze mnie skończona, bo bardzo mi się podoba. Ale więcej w poniedziałkowej recenzji.

Miłego weekendu,

Owocowa