"Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie"

"Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie" - Jess Rothenberg

Źródło obrazka: KLIK

Jesteś szczęśliwa! Tak zwyczajnie, bez konkretnego powodu. A raczej z wielu różnych, które sprawiają, że Twoje życie jest piękne. Masz trzy najlepsze przyjaciółki, za którymi skoczyłabyś w ogień. Mieszkasz z rodzicami i młodszym bratem, bez których nie wyobrażasz sobie życia. Twój chłopak to, według Ciebie, najcudowniejszy osobnik płci męskiej na świecie, kochasz go z całego serca. Można by rzec, iż wszystko prezentuje się idealnie. Aż tu nagle słyszysz trzy słowa. Krótkie zdanie rujnuje Ci życie, a z rozpaczy pęka Ci serce. Dosłownie.

Brie zmarła dzień przed swoimi szesnastymi urodzinami, gdy jej chłopak powiedział: „Nie kocham cię”. Od tej pory nastolatka snuje się po świecie jako duch. Obserwuje życie niegdyś najbliższych jej ludzi. Do niektórych z nich ma żal i jako niewidzialna postać stara się utrudnić im codzienność. Jednak kiedyś dziewczyna musi pojąć, że wiecznie nie można chować urazy. W końcu nadchodzi taki czas, że trzeba wybaczyć…

Czytałam w swoim życiu dużo dobrych książek, które wryły mi się w pamięć i podbiły moje serce. Są tacy literaccy bohaterowie, którzy na zaledwie kilkuset stronach do tego stopnia zyskali sobie moją sympatię, iż traktuję ich jako swoich książkowych przyjaciół. W takich pięknych tekstach najlepsze jest to, że nie wiadomo kiedy się je pozna. One na pierwszy rzut oka wydają się być takie jak reszta. To wszystko zmienia się, kiedy zaczynamy je czytać. I wiemy, wtedy już wiemy, że mamy do czynienia z perełką. „Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie” jest właśnie taką lekturą.

Powieść kryje w sobie tyle mądrości i życiowej prawdy, że aż trudno uwierzyć, że można ją było opowiedzieć w tak przystępny sposób. Jess Rothenberg przemyciła problematykę lekko, często obracając pewne sprawy w żart. Nie wszystko jest napisane wprost – czasem trzeba chwilę się zastanowić, rozłożyc dany fragment na czynniki pierwsze. Wtedy okazuje się, że kilka niepozornych zdań to w rzeczywistości piękna sentencja.

Kolejnym plusem są dobrze zarysowani bohaterowie. Oczywiście najwięcej dowiadujemy się na temat Brie, ponieważ to ona jest narratorką książki. Prawda jest taka, że momentami nie rozumiałam jej zachowania, gdyż jak dla mnie była niebywale mściwa. Jednak niektóre wydarzenia ją usprawiedliwiają, więc staram się poczuć jak ona i nie być w stosunku do niej zbyt krytyczna (co wcale nie oznacza, że w moich oczach jest całkiem w porządku…). Za to inna postać absolutnie podbiła moje serce, Patrick. Jest duchem, który pomaga Brie przyzwyczaić się do jej aktualnego położenia, ponieważ sam był zmuszony już dawno się w nim odnaleźć. Nieczęsto zdarza mi się, by jakaś książkowa postać aż tak mnie rozbawiała. Byłam naprawdę pod ogromnym wrażeniem jego osoby, a autorce należą się za wykreowanie Patricka ogromne brawa.

A co z minusami? Tu pojawia się problem, bowiem ich nie dostrzegam. Być może bardzo wybredny czytelnik wytknie już wcześniej wspomniane przeze mnie bezmyślne zachowania bohaterki lub zbytnią ckliwość. Ale ja mimo wszystko będę twardo stała przy swoim i mówiła, że książka jest bezapelacyjnie warta uwagi. Czyta się ją bardzo szybko, a świat w niej przedstawiony zaskakuje mnogością interpretacji i mądrością. W przeważającej części „Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie” dotyczy miłości, ale nie tylko. Dotyka spraw tak ważnych jak wybaczenie, żal do bliskich osób, poświęcenie oraz mówi, co w gruncie rzeczy znaczy być szczęśliwą osobą. Przeczytajcie, sprawdźcie i poczujcie…