"Kawa z kardamonem"

"Kawa z kardamonem" - Joanna Jagiełło

 

Źródło okładki: KLIK

Linka to uczennica trzeciej klasy gimnazjum. Jak się okazuje ostatni rok szkolny przed testem gimnazjalnym przynosi wiele trudnych przeżyć. Nie dość, że dziewczyna nie radzi sobie z nauką, to w dodatku odkrywa, że jej rodzina skrywa jakieś tajemnice... Ale to oczywiście nie koniec, zła passa trwa w "najlepsze" i problemy mnożą się coraz bardziej. Jak poradzi sobie z tym piętnastolatka?

Lubię takie książki. Chociaż zauważyłam, że ostatnimi czasy staję się coraz bardziej wybredna i nie zadowalają mnie błahe młodzieżówki, to "Kawa z kardamonem" miała w sobie coś, za co ją polubiłam. Przypominała mi trochę powieści spod pióra Ewy Nowak, które cenię. W dodatku wakacje sprzyjają czytaniu lekkich pozycji, a więc któregoś letniego dnia rozpoczęłam swoją przygodę z książką autorstwa Joanny Jagiełło. I gdybym w skrócie miała powiedzieć, co o niej sądzę byłoby to pewnie zdanie: "Dobrze się bawiłam! "Kawa z kardamonem" niby niczym się nie wyróżnia, ale co tu dużo mówić, spodobała mi się".

Linka, bohaterka jakich wiele. Z problemami, pomysłami, pasją, przeżywająca swoją pierwszą miłość. Szablonowa? Pewnie tak, temu nie zaprzeczam. Ale pewnie właśnie z tego powodu wiele nastolatek się z nią utożsami i ją polubi. Gdyż trzeba Wam wiedzieć, że według mnie nie była to kolejna bezradna i wiecznie niezadowolona dziewczyna. Wiadomo, jak każdy miewała gorsze dni, lecz potrafiła także wziąć się w garść i zrobić coś pożytecznego. I to mi się w niej podobało.

Fabuła również nie należy do najbardziej zawiłych, jednak i tak była dosyć ciekawa. Podobało mi się to, iż Joanna Jagiełło starała się wczuć w to, jak zachowują się dzisiejsze nastolatki. Momentami popełniali błędy i zachowywali się, co tu dużo mówić, głupio. Ale przecież prawda jest taka, iż w młodości wiele osób robi coś, czego jako dorośli by nie dokonali.

Tak naprawdę nie do końca wiem, co w "Kawie z kardamonem" takiego było, że mi się podobała. Jestem prawie pewna, że większość z Was uznałaby ją za bardzo przeciętną książkę, która nie jest zbyt szczególna. Ale ja będę ją miło wspominała. Myślę, że po prostu zapoznałam się z nią w odpowiednim momencie, w odpowiednim wieku. Czytając prawie zapominałam o otaczającej mnie rzeczywistości i cieszę się, że ani razu nie byłam znudzona historią Linki. Już niedługo poznam dalsze losy bohaterów czytając "Czekoladę z chili". Mam ogromną nadzieję, że druga część mnie nie zawiedzie...